Ümit ve Tuğçe beni mimledi. "İyi halt ettiniz" desem kızmazlar bilirim, o kadar hatırımız var değil mi? Yazacağım söz. Uzun uzun yazacağım her ikisini de çok geçmeden, ne zaman bilmiyorum. Çünkü önce benim yeniden yazılmam gerekiyor. Çünkü, yanlış bir öyküdeyim.
Ne bileyim; şekerden evi görmüş külkedisi gibiyim. Ne yol bilirim ne iz, koca evin şekerden olması umurumda bile değil, pabucumun tekini getirecek prensi bulacağımı sanıyorum ekmek kırıntıları takip ederek.
Ya da devler ülkesinde kaybolmuş pamuk prensesim. Ay bunun da prensi var di mi, prenssiz masal kahramanı yok mu hiç? Heh buldum kırmızı başlıklı kız! O da bildiğin aptal yahu. Tra lala tra lala dolanıyor ormanda, sonra da yok senin gözlerin niye büyük, ellerin niye kıllı?
Teyzoş'um bana tümecikleri anlatırdı. Bilir misiniz tümecikleri? Ben diyeyim teletubbiler gibi, siz deyin pokemonlar gibi canlılar. Yani ben öyle hayal ederdim işte. Hiç sormadım bizimkilere bu tümecikler ne ayak, ne yer, ne içer, nerede yaşarlar diye. Onlar da uydurup uydurup anlattılar senelerce.
Şimdi yine gelip uyduruk masallar anlatsa birileri. İnansam ona, kansam, güvensem mışıl mışıl uyusam dizlerinde...
Hımm ben uykusuzum diye oluyor bütün bunlar galiba. Gidip yatsam isabet olacak.
2 akıllı çıkaramadı:
"İyi halt ettin" diyebilirsin, "yazmıyorum uleenn" diyebilirsin, istediğini diyebilirsin :)
Tümecikleri bilmiyorum ben valla billa. Bana kimse öyle masallar anlatmadı.
Bi yaştan sonra uyduruk masallar güzel olmuyor, uydurukçuların niyetleri farklı oluyor. Dikkatli olmak lazım. Çok istiyosan teyzene söyle, o anlatsın gene :D
@ümit; teyzoş şimdilerde kendi bebişleri için daha modern "tümecikler" uydurmakla meşgul =)
doğru diyorsun tabi, "masal anlatma bana" deyip silkelediğimiz bir sürü insan var çevremizde ama insan oğlu bu; isteklerine akıl sır ermiyor.
Yorum Gönder