gRi kaR
İnsanın sıcak bir evi olması ne büyük lüks aslında. Duştan çıkıp, saatlerce bornozla oturabilmek, lapa lapa yağan karı bir fincan kahveyle pencere kenarında izleyebilmek... Ama n’apıyo insan? En sevdiği şarkıları açıyor, koltuğuna yerleşiyor, kahvenin kokusunu içine çekiyor, çikolatasından bir parça ısırıyor ve o tatla, o kokuyla yıllar öncesine gidiyor. Bir başka soğuk kış gününde buluyor kendini. O günü yaşamaya başlıyor yeniden an be an. Tanıdık birkaç nota değiyor kulağına, eli telefona gidiyor, silmeye kıyamadığı bir mesajı buluyor arşivden. Gözyaşları yol yol ıslatıyor tenini. için için ağlamasına engel bir de hıçkırık peydah oluyor. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor salak. Neye ağladığını bile bilmeden... Bu büyük lüksü bir eziyete çeviriyor. Sıcacık bir odayı hüzünle dolduruyor.
Git soğuk sokaklarda ağla sıkıyosa bakalım, kar taneleri yüzüne gözüne dolarken, parmak uçlarını hissetmezken, dudakların kanarcasına çatlamışken ağla bakalım. Elinde ki büyük zenginliği iç etmek kolay tabi, marifet buz gibi bir evi kahkalarla ısıtabilmekte. Nerde o marifet sende? Nerde o mutlu neşeli insan ha, nerdeeee?
7 akıllı çıkaramadı:
Ne güzel tasvir etmişsiniz!:)) Eee insanoğlu öyleyiz işte. Ama hayıflanmamak lazım. Hem buz gibi odaların kahkahalarla ısıtılacağı zamanlar da yaşanır elbet!
Her şeyi hissetmek , tatmak; yaşamak denen saçma döngü işte , insanı her zaman ters yüz eden şey!!!
Yaa keşke burd da ölee lapa lapa yağsa kar!!!
Yazıda çok hüzünlendim ben. aynı şeyi geçen gün ben yaptım, her gece de yatmadan önce düşünerek yapıyorum. Aklıma bir şey geliyor, hep aynı şey, iğne batmış gibi irkilip dudaklarımı ısırıyorum..
bu yazınızda yılbaşı yazımdan esinlenmiş gördüm sizi sayın deli. yok yanılıyorsam kahve kupalarını tokuşturabiliriz. şarap bitti.
geçmişin hayaletleri bugünlerde herkesin problemi. o bilgisayarın diskine format çekmediğin sürece kolay olmayacak kurtulman.
Delican, bak gel artık atlatalım bunları. Ben tutayım elinden, yuruyelim, basini her arkaya cevirdiginde "aa kusa bak" diyeyim sen de gokyuzune bak ve gitgide siliklessin olan biten. Seni tanıyorum, bunu yapabilecek guctesin, kolayı secme ne olur, arkaya donmek, onun icin aglamak, kendine acımak cok kolay. Hadi gel atlatalım bunlari, ben elinden tutayım, yuruyelim sahilde...
deli hadi acına sarılıp durmayı bırak, bırak gitsin. hem gülmeyi, huzurlu olmayı unutmaz insan, o da senin içinde. sadece hatırlamıyorsun şimdilik. "bir" tanesin sen, had gülümse. bazen bir köpek gibi insan bir kenarda yaralarını yalamak ister(perihan mağden), ama sonra da hayata karışmak, geri dönmek gerekir. hadi.
@arzın merkezine yolculuk; valla benimki artık döngüden çok paradoks halini aldı =) yine de kar güzel, yağar umarım oralara da...
@tuğçe; heh aynen öyle iğne batmış gibi, kalbime yüzlerce iğne batırırlarmış gibi.
@gregor samsa; yılbaşı gecesi benzer dilekler tuttuğumuzu söylemiştim evet lakin bunlar yazılırken esin kaynağım olan tek şey kulağımda çalıp duran eski bir melodiydi. benim kahvede biraz da baileys var, sizin için bir sakıncası yoksa şerefe efenim.
@anselmo; haklısın galiba, restart'lar bir işe yaramıyor. ben acaba toptan kasayı mı değiştirsem?
@crick; sahilde ama başka yerde olmaz. şöyle hafiften bi'rüzgar esecek yok yok hafiften değil sert esmeli rüzgar. okkalı dalgalar vuracak kayalara. hani senin bir klibin vardı siliniyordu yavaş yavaş türkçesi bozuk metin, işte öyle silsin dalgalar tenimdeki, kalbimideki, hafızamdaki izleri. sen de sakın bırakma beni yoksa sırf düşmemek için yabancı ellere kaptırıyorum kendimi.
@gülçin; unutmaz değil mi? bir kere becerebildiyse bir kez daha mutlu, huzurlu ortamlar yaratmayı becerebilir bir insan değil mi?
sanırım bunu duymaya gerçekten ihtiyacım vardı, teşekkür ederim!
Yorum Gönder