ağlak laciveRt
Sözlük bütün okurlarını yazar yaptı ya, bi’baktım aylardır açmadığım hesabıma, ben de çaylak olmuşum. Dedim "napcaz şimdi", "10 entry gircen sonra yazarsın". İyi dedik yazalım. Ama şu kadar gün oldu 10 tane tanım bulup yazamadım. Yok artık derdim yazar olmak değil, ulaşmak istediğim bazı insanlar var mesaj atabilmek için çaylak olmak da yetmiyormuş, o bakımdan kasıyorum. Ama yok olmuyor.
Çok güzel geçmesini, umduğum, beklediğim, inandığım gün bombok geçti. Yine boşa bir adım atmışım, yine olmadı, yine tutmadı. Şimdi yine karar vermem gerekiyor. Sanırım artık cırmalayacak gücüm kalmadı, teslim olacağım. Kaçmaya, kurtulmaya çalıştığım himayeye sığınacağım bu kez. Yapacak bir şey kalmadı çünkü artık. Bildiğim tüm yolları tükettim. Neden “bu durumda” olduğumu açıklamaktan sıkıldım. Bana dayatılan sistemin içine girmekten hem de bu sisteme koruma kalkanları altında girmekten başka çarem kalmadı artık. Arkama bakmadan kaçtığım yerleri bile özlüyorum şimdi.
Her şeyin böyle olabildiğine inanmıyorum bir türlü! Lütfen sevgilim gelsin uyandırsın beni bu saçma sapan ve korkunç rüyadan. Zira kendi kendime çıkabileceğime, uyanabileceğime inancım kalmadı artık...
6 akıllı çıkaramadı:
Gece gece, ne oluyoruz ?
Bu ne depresiflik!
Bak genlerinden gelen bir şansın var: Ağlamak. Bence bugün bol bol ağla. Rahatlar, açılırsın. Hemen pes etmemek lazım. Bazen olmadık çıkış yolları da bulunabiliyor. Gecenin bir vakti ben ne saçmalıyorum... Bilmiyorum, içimden öyle geldi yazıyorum.
Bu arada,
Kenarına not: Her zaman, sistemin içinde olmak onu benimsemek anlamına gelmez. Bazen sistemi içeriden zorlamak gerekiyor.
@hipo; hemen değil ki pes edişim, 2 yıl olacak neredeyse artık, son bir yılında ben yazmaktan bıktım, siz okumaktan bıktınız. sistemler, kurallar, normal olanlar, yapılması gerekenler...şu anda hiç bir şey bilmiyorum.
teşkkürler içinden gelenler için...
mucize lazim mucize...
bence de sakin olmakta fayda var. bu tur ataklar gelir, atlatabilirsen de tıpış tıpış giderler, bırakma kendini lutfen.
Ya baksana. İki yıl az mı.??? Toparlanmazsan çok üzülürsün geçen günlere, "Ah ulan" dersin" keşke daha çabuk toplasaydım kendimi " Çünkü bi süre sonra bu durum alışkanlık halini alıyor ve bunun içindeyken demeye başlıyor insan" toparlanmalıydım, toparlanacağım, toparlanmalıyım..." gibi bir tekerleme oluyor işte. Tecrübeyle sabittir yani; Dert ne olursa olsun.Topralanmanın yolunu bilmiyorum ama aklıma gelen her şeyi deniyorum. Ara sıra da iyi küfürler sallamak biraz sakinleştiriyor insanı. Bi de paylaşmaktan vazgeçmemek lazım, yazmak çizmek, söylemek.....
@elif; yok şekerim, mucizelere de inancım kalmadı.
@crick; "atlatabilirsen" atlatamıyorum maalesef, beceriksizin tekiyim ben.
@arzın merkezine yolculuk; 2 yıl fazlasıyla uzun evet. üstelik ben bunun farkında olmama rağmen kurtaramıyorum kendimi bataklığımdan. ve artık yazmanın da bir işe yaramadığını düşünüyorum. teslim oluyorum şimdi, bakalım nereye sürükleneceğim...
Yorum Gönder