kıRılgan
Murathan Mungan/KIRILGANKırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
gözükara cesaretimden
Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı.
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
gözükara cesaretimden
Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı.
7 akıllı çıkaramadı:
En sevdiklerimden biridir, Murathan Mungan'dan... Şiirden pek anlamam, pek sevmem de zaten... Ama bunun yeri özeldir...
goddess artemis; şiir sevmeye gerek yok hakkaten bu şiiri sevmek için... benim de "keşke ben yazabilmiş olsaydım" dediğim eserlerden biridir, özeldir.
bak ne güzel demiş.. ne kadar uydurmuş di mi halimize.. ve fakat.. ah yanyana yazsaymış şunları altalta dizmek yerine.......
gece gece lezzetli bir şiirdi..
enteldantel, şu kelimeleri biraraya getirmiş, anlatmış, anlatabilmiş ya, bence kafi. çok mu fark eder altalta yanyana?
berrin, bana da sabah sabah iyi gelmişti. afiyet olsun =)
M.M.'nin okuduğum ilk şiiri "Yalnız Bir Opera" idi... Sene 2003, yurt dışındaydım, dışarıda -20 derece soğuk, haftalar önce yağmış karlar hala kaskatı, donuk. Dokunsalar ağlayacak moddaydım o vakitler, ama yalnızdım, ağlarken yaslanacağım omuz da yoktu. O şiiri yolladı bana bir arkadaş maille, okuyayım diye. Sadece bir defa okudum, hatırlıyorum- evimdeydim, iş yerinde print ettiğim kağıtlardan, titrek mum ışığında.
Ben omuz arıyordum, bana şiir gelmişti. O mu bana sarıldı, ben mi ona? ama sabaha kadar ağlamıştım, haftalarca da fasılalar halinde sürdü bu durum. O kadar acıttı beni...
Bir daha M.M. okumadım.
Arkama bakmadan kaçtım adını gördüğümde.
Şimdi, yazdığın bir postu yorumlarken, o post'u okumamış olduğumun bilincinde, sadece bende yarattığı çağrışımı yazmak istedim o kadar.
Bu kadar laf kalabalığı bunun içindi.
no more virgilius; "yalnız bir opera" bambaşka bi'şeydir altüst eder insanı. hele bahsettiğin koşullarda kimbilir ne hale getirmiştir. tahmin bile edemem. murathan mungan okumamak için geçerli bir sebep olabilir, doğrudur. ama belki de daha çok okumak için bir tetikleyicidir o denli acıtması cümlelerin...
Yorum Gönder