biR delinin güncesi: love is... Red

şöyle ki;

Bu bir günce. Yani bildiğin günnük işte. Günce deyince daha havalı oluyor hepsi o. Ama “biR delinin güncesi.” Peki kim bu deli? Hem deli diye kime denir ki sahi? Sürekli aynı şeyleri yaparak farklı sonuçlar almayı bekleyene mi, kendi kendine konuşana mı yoksa çok çılgın olana mı? Ben hiçbiri değilim, hepbiriyim. "Kendini keşfedebilmenin bedeli değildir delirmek; delirebilmenin bedelidir kendini keşfetmek" demiş Elif Şafak. Kendimi keşfetmeye çalışıyorum herhalde. Belki de Murakami gibi "olayları sözcüklere dökmedikçe anlayamayan o yeteneksiz insan türündenim."

Çok zekiyim ama yeterince akıllı değilim. Çok iyi yalan söylerim. Aptal insana tahammül edemem. Yalanlarıma kanıyorsa aptaldır. Siler geçerim. Yazamadıklarımı yaşar, yaşayamadıklarımı yazarım. Mutluysam yazmam, niye bırakıp yazayım, tadını çıkarırım.

Özlerim, umut ederim, beklerim, vazgeçerim. Beklentilerimden vazgeçmeyi, özlediklerime kavuşmayı umarım en çok. Çok soru sorarım. Yanlış soruları, yanlış adamlara, yanlış zamanlarda sorup, doğru cevaplar beklerim. Alamam tabi. Daha çok sorarım. Sormazsam kancasına takılır kalır, devrik noktalar koyarım. Devrilir yine kalkarım. Ama hacıyatmaz değilim devrildikçe kanarım.

Limonatayı tutturamasam da keki güzel yaparım. Pilavda da iddialıyım ayrıca. Severim sofralar hazırlamayı sevdiklerime. Ama en çok rakı-balığı severim. Sohbetiyle, deniziyle, fırında tahin helvasıyla. Mangal yakamayan, güzel karpuz seçemeyen adama adam demem… Kahve + tiramisuya hayır dediğim görülmemiştir. Kebap, şalgam, künefe söz konuysa bütün toplantıları iptal ederim. Toplantı masasındaki kurabiyelerin pelit olması bu durumu zerre etkileyemez. Tüm bunları aynı gün içinde yemişliğim de yoktur çok şükür. Yemekteki zeytinyağı mı mısır yağı mı pek ayıramasam da ağzımın tadını bilirim.

İlkokulda ki okuma bayramında herkes mühendis, hemşire olurken ben ev hanımı olmuştum. Sarı bir mutfak önlüğüyle sahneye çıkıp çok kafiyeli bir ev işleri dörtlüğü okuduktan sonra “biraz da erkekler yapsa dünya mı patlar” dediğimde en çok alkışı ben almıştım. Bugün evimin hanımı da değilim, sahnenin yıldızı da. İkisi olmayı da istemedim zaten. Olduğum her şeyin en iyisi olmaya istedim sadece. Tipik kova’yım yani. Biraz ağlak balık etkileri var haritamda, gıcığım onlara da. Bi’de çift sayılara gıcığım. Tek olanları severim ben; 19 candır, 9 şans. 21. yaşım hayatımın en güzel yaşıydı. 25 onun kadar güzel olmasa da “25 bitmeden yapılacaklar” listemdeki hemen her şeyi yaşattı bana. Tek bir şey kaldı listeden. O da olana kadar 25 yaşında kalacağım. 2009 itibariyle ikinci 25imi yaşıyorum. Yaşamaya İstanbul’dan katılıyor, tüm yaşamacı arkadaşlara baş ağrıları diliyorum. Bu cümleyi de met-üstten aşırdığımı her fırsatta söylerim.

Bu kadarım. Ya da çok daha fazlasıyım.
Bir adım var ama bir sıfatım yok.

Yaşıyorum;

unutuyor ve unutuluyorum. Kişileri ve zamanları tam çakıştıramasam da seviyor ve seviliyorum. “One life, live it” dedikleri için yaşıyorum.

Yazıyorum;

bazen unutup kurtulmak bazen de unutmamak için. Belki de unutulmamak için. “Söz uçar yazı kalır” dedikleri için yazıyorum.

Perşembe, Nisan 30, 2009

love is... Red

Loving You - Minnie Riperton

sevgilim bak, sen şimdi önümüzdeki yüzyıl içinde her hangi bir zaman diliminde gelirsen ve biz yine aynı zaman diliminde evlenirsek eğer napcam biliyor musun, düğünde senle benim fotolarımdan sılayt gösterisi yapcam, hepsinin üstende de böyle love is... yazcam. ya ya yaaa...

demek ki neymiş, sen gelince her fırsatta bol bol fotoğraf çektiriciiğiz demekmiş.
demek ki neymiş; kötü şarap adamı maymun ediyormuş.
demek ki neymiş; ben artık yalnız başıma içmeyecekmişim.
demek ki neymiş; love is unuttuğummuş...

4 akıllı çıkaramadı:

torkunc, 30 Nisan 2009 08:35: aşk ko(r)kusuL. Cohen söylüyordu "dance with me to the end of love", bu bizim ilk dansımızdı... sonra evlendik, bir kaç ay sonra boşandık. hala gülerim, "...to the end of love" durağının bu kadar yakın olduğunu kim bilebilirdi ki? (ikinci resimde dans eder gibi duran çifti ve motto'sunu görünce hatırlayıverdim)

Efendim pek aşıkâne bir post olmuş...

ps: efendim bu resimler şu cikletlerden çıkan kağıtlar mıdır başla bir yerden midir bilemedim fakat bunlar niye cıbıl? eskiden sanki böyle değildi!?!
Love, 30 Nisan 2009 20:29: sarkiya bayilirim.

cok vurucu bi sozle baslar benim icin sarki.

loving you is easy cause you're beautiful!

cok basittir. cok guzeldir..

cok anlamlidir sarki.

biz cok dinlemisizdir birlikte..

oof of.
egemavisi, 1 Mayıs 2009 00:08: Şarkı güzel, resimler güzel, yazı güzel. Daha ne olsun.
mahallenin delisi, 1 Mayıs 2009 14:24: torkunç; "dance me to the end of love" o kadar güzeldir ki korkutur beni. sanki "aşkın sonunu" çağırır gibi gelir...

dibinin notu: bizim şıpsevdi sakızlarından çıkanlar cıbıl mıydı hatırlamıyorum. ama bu serinin yaratıcısı kim groove (1960larda) bu genç çifti kıyafetsiz çizmiş. 80lerden sonra giyim kuşama geçmişler.

feyk; imeem bana yamuk yapmış sadece 30 sn. çalıyormuş şarkıdan, yeni farkettim ben de. baştan sona çalmayınca çok eksik kalmış karikatürler. benim "anısız" şarkılarımdan biri bu, o yüzden nispeten "anlamsız". şarkıyı "anlamlandıran"la beraber daha çoooook dinlersiniz inşaalah =))

dibinin notu: profili göremedik, emin olamadık ama (ne ayıp bi'şey cık cık :P) 18 ve 19. karikatürler benden size gelsin hanfendi ;) kaç gün kaldı sahi?

egemavisi; AŞK olsun efenim, daha n'olsun =D

dibinin notu: yükseklisans yoruyor mu ne, gözlerimiz yollarda kaldı yeni yazı beklerken.

Yorum Gönder

biR delinin güncesi

şöyle ki;

ben,şahsen,bizzat,kendim

ve diğeRleRim

40 akıllı

Perşembe, Nisan 30, 2009

love is... Red

4 akıllı çıkaramadı:

eski defteRleR

neleR vaR neleR

ne güzel demişleR

deli saçması