Pazar, Mayıs 06, 2012

dolunay moRu

Aaaa blogger'ın görünümü değişmiş. Zaten yazacak mecalim yok, bir de yeni yayın kutusunu bulana kadar hevesim kaçtı hepten.

Aslında şu temayı falan hepten değiştirmek lazım,etiketleri en baştan düzenlemek lazım, fotoğraflar linkler ölmüş, onlara el atmak lazım. Yenilenmek, toparlanmak, güneşlenmek lazım.
Bu gece çıkan tepsi gibi dolunay, astrolojik olarak: bitirmemiz gereken meseleler, vedalaşmamız gereken yerler-insanlar, artık canlılığını yitirmiş, yük haline gelmiş duygular ile yüzleşmeye çanak tutan bir dolunay'mış. Bir de zaten hıdırellez bu gece. Kış bitiyor artık, yaz geldi demek Hıdırellez. Hızır'la, İlyas'a hürmetim sonsuz da, dilek meselesine hiç girmeyeyim şimdi.  Tam 2 yıl olmuş ben gül ağacının dibine o dileği gömeli. Çok inanmıştım... Anlattırma bana tekrar günnük. Yüreğim kırgın hala, parçaları içimi kanatıyor. Ama bu sefer geçiyor. Artık "o'nu istemenin arsız, mantıksız ısrarını kaybettim. Şimdi olmayışının karşılığı; bir ölüyü özlemek misali, daha uslu bir hüzün"*

Bu gece dolunay alsın götürsün istiyorum bütün gitmesi gerekenleri; kötü huylu tümörleri, bir damarın içinde pusuya yatmış bekleyen kan pıhtılarını, evin bir kenarında yığılı duran ilaç kutularını, hasta bezlerini, kaygıları, korkuları ve bir de yüreğimdeki o küllenmeyen ateşi.
Hıdırellez'in müjdesiyle gelen yaz gibi, sıcacık, ışıl pırıl maviler, turuncular dolsun evimize, yüreğimize. Huzur, Bereket, Şifa girsin bu gece açık bırakılan camlardan, cüzdanımızın içi tıka basa dolmasa da olur, ruhumuz ferah olsun yeter.

Annemi özledim be günnük. yaptığım işi beğenmeyip arkamdan söylenen, korkulu rüya görüp koynuna girdiğimde, "korkma ben yanındayım" diyen. Konuşan. Konuşabilen. Saçlarımı ören, iki koluyla sımsıkı sarılan, gözlerini devire devire bakıp 1001 farklı mesaj veren. Olacak biliyorum. Her şey eskisi gibi olacak.
Bu günümüze şükür, annem tek gözüyle de olsa görüyor hala beni, sahte de olsa gülüşlerimi; saçımın bir tarafı  yamuksa tek eliyle de olsa düzeltiyor, onun elinin her dokunuşu güzelleştiriyor beni hala, "bir tanem" diyor, "canım kızım" diyor uyandırırken, onun nefesiyle uyanıyorum her sabah. Bu günümüze şükür.

*: Ceyhun Yılmaz


1 akıllı çıkaramadı:

S 12 Haziran 2012 10:52  

dualarım hep seninle ve annenle biliyormusun. yıllarca burayı yüzümde gülümsemeyle okudum. şimdi hep gözlerim dolu dolu kelimelerinle. ama biliyorum, bir gün yine güleceksin. bir gün yine güleceğiz kelimelerle

doradoraa [at] gmail [nokta] com

ne güzel demişleR

deli saçması

  © Free Blogger Templates Blogger Theme II by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP